Ο ΜΙΚΡΟΣ ΑΔΕΛΦΟΣ –
γράφει ο Κώστας
Στοφόρος
Τα καλά βιβλία δεν
είναι …γιαούρτια για να έχουν ημερομηνία λήξης. Η εκδοτική παραγωγή και η
ανάγκη να είμαστε επίκαιροι, μας κάνει να ξεχνάμε ότι νέες γενιές παιδιών
έρχονται, νέοι αναγνώστες προστίθενται και αξίζει να ανακαλύπτουμε ξανά και
ξανά βιβλία κι ας έχουν κυκλοφορήσει ακόμη και αρκετά χρόνια νωρίτερα. Οι
σκέψεις αυτές μου γεννήθηκαν καθώς διάβαζα τον συναρπαστικό Μικρό αδελφό
της Λότης Πέτροβιτς (εκδόσεις Πατάκη) που κυκλοφόρησε πρώτη φορά το 1976. Η
εικονογράφηση είναι του Παύλου Βαλασάκη. Το βιβλίο αυτό έχει τιμηθεί με το
βραβείο της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς και μας μεταφέρει σε μια -μάλλον
άγνωστη στους περισσότερους – πτυχή της ιστορίας μας που έχει να κάνει με την
περίοδο του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Αν και το μυθιστόρημα βασίζεται σε
πραγματικά περιστατικά, αποφεύγοντας να ονομάσει τις πόλεις και τις χώρες που
εμπλέκονται, κάνει το μήνυμα του ακόμη πιο διαχρονικό. Οι δυο ήρωες, ο Άγγελος
(ο μεγάλος αδελφός) και ο Αλέξανδρος (ο μικρός) θα γράψουν ιστορίες ηρωισμού,
αλληλεγγύης και ανθρωπιάς. Χωρίς να πάψουν στιγμή να είναι δυο νεαρά παιδιά.
Δυο χαρακτήρες πραγματικοί. Θα ζήσουν τη φρίκη στρατοπέδων συγκέντρωσης (ναι
υπήρχαν τέτοια και στη Βουλγαρία, όπου χιλιάδες Έλληνες εξοντώθηκαν) και θα
καταφέρουν να βγουν ζωντανοί από αυτή την περιπέτεια. Ο μεγάλος αδελφός
προστατεύει πάντα και όσο μπορεί τον μικρό, αλλά χάνονται για ένα μακρύ
διάστημα, ευτυχώς όχι για πάντα. Δεν λείπει και η μορφή του προδότη. Τόσο
αληθινή, δυστυχώς. Αξίζει να γνωρίσουν και τα παιδιά μας αυτό το εξαιρετικό
βιβλίο, μιας από τις κορυφαίες μας συγγραφείς…
Δημοσιεύτηκε στο:
https://www.literature.gr/ta-kala-vivlia-den-echoun-imerominia-lixis-grafi-o-kostas-stoforos/