Είναι
αρχαίος όσο κι ο βράχος της Ακρόπολης, όσο κι ο Λυκαβηττός. Μικρό το δικό του
το ύψος, ορθώνει ωστόσο περήφανα το πέτρινο μικρό του κεφάλι στην καρδιά της
Αθήνας. Κι ας νιώθει παραπονεμένος…
Κάποτε οι Αθηναίοι τον ήξεραν καλά. Πολλοί από
τους σημερινούς ούτε καν υποψιάζονται την ύπαρξή του. Τον πληγώνουν με την
αδιαφορία τους. Τον πλήγωναν και οι παλιότεροι βέβαια. Με τις πράξεις τους
εκείνοι. Πριν από 150 χρόνια περίπου, τον μετέτρεψαν σε νταμάρι. Άρχισαν να τον
σκάβουν και να παίρνουν υλικά για να χτίσουν τα σπίτια της πρωτεύουσας!
Ώσπου πολλά χρόνια αργότερα, στα μέσα της δεκαετίας του 1920, κατάλαβαν το έγκλημά τους, έπαψαν να τον πληγώνουν κι αποφάσισαν να τον ομορφύνουν. Άρχισαν να φυτεύουν στις πλαγιές του λογής δέντρα, θάμνους και λουλούδια.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1930, τον στόλισαν με
πλακόστρωτα δρομάκια, σκάλες, πλατείες, πέτρινους εξώστες, ένα μικρό υπαίθριο
θεατράκι, μια λίμνη με χρυσόψαρα, ένα κλουβί με παγόνια... Κι έγινε ο
γοητευτικός περίπατος των μεγάλων, ο μαγικός τόπος για τα παιχνίδια των
παιδιών.
Η νέα του όψη δεν ήταν γραφτό να κρατήσει πολύ. Σύντομα τον ερήμωσε η μαύρη γερμανική Κατοχή. Αφανίστηκαν τα χρυσόψαρα, φαγώθηκαν από την πείνα τα παγόνια… Και χρειάστηκαν πολλές δεκαετίες για να ομορφύνει και πάλι, χωρίς παγόνια και χρυσόψαρα τούτη τη φορά, μα με κάποιες άλλες βελτιώσεις.
Ευτύχησα να είμαι ένα από τα παιδιά που χόρτασαν παιχνίδι στην αγκαλιά του. Και δεν έπαψε ποτέ να είναι ο αγαπημένος μου περίπατος. Παρ’ όλα τα τωρινά σημάδια εγκατάλειψης, ο λόφος του Στρέφη παραμένει πάντα ο παιδικός μου παράδεισος. (*)
(*) Περισσότερα για τον παιδικό μου "παράδεισό" σε δύσκολα χρόνια, εδώ:
http://www.loty.gr/mythistorima_analyt_15.htm
Άλλα Βιβλία μου όπου ο λόφος του Στρέφη έχει σημαίνοντα ρόλο!
https://www.youtube.com/watch?v=3ZkOTW6-j5w