Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Κι όμως εγώ ελπίζω...




Κι όμως εγώ ελπίζω πως θα βρούμε τρόπο να ορθοποδήσουμε. Γιατί σκέφτομαι τι θαύματα κατάφεραν οι ΄Ελληνες στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, κάτω από φοβερές συνθήκες, εθνική υποδούλωση και πλήρη ανελευθερία… ΄Ένα παράδειγμα ήταν το «Κοινόν Μελενίκου» που υπογράφτηκε στο Μελένικο την 1/13 Απριλίου 1813:




«…Ο Κανονισμός του “Κοινού” του Μελενίκου, που έφερε τον τίτλο "Σύστημα ή Διαταγαί", διακήρυσσε την αρχή της απόλυτης ισότητας ανάμεσα στους πολίτες και διαπνεόταν από τις δημοκρατικές και φιλελεύθερες αρχές της Γαλλικής Επανάστασης....
Ξεπερνώντας οι Μελενικιώτες τα προφορικά έθιμα και τις προφορικές συμφωνίες που ίσχυαν ως τότε, κατάργησαν τις διακρίσεις των τάξεων, το χωρισμό των πολιτών σε τζορμπατζήδες και υποχείριους. ΄Ετσι, δόθηκε η δυνατότητα σε όλους ανεξαιρέτως τους «εκλεκτούς, τους φρόνιμους και ικανούς πολίτες πάσης τάξεως», όπως σημειώνεται στην εισαγωγή του, να συμμετέχουν ισότιμα στη διοίκηση του Κοινού. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι όσοι πολίτες προτείνονταν από τη συνέλευση για τα όργανα του Κοινού, αλλά δε δέχονταν για κάποιο λόγο την εκλογή τους, έπρεπε να πληρώσουν εκατό γρόσια πρόστιμο, βαρύ για την εποχή εκείνη. Με αυτόν τον τρόπο υποχρεώνονταν όλοι οι πολίτες να συμμετέχουν στα κοινά….
Στις Διαταγές του Κοινού, που είχαν συνολικά τριάντα άρθρα, διατυπώθηκαν γραπτά τα όσα θα ίσχυαν πλέον στις σχέσεις των πολιτών με την τοπική εξουσία, καθώς και στην οργάνωση, στη λειτουργία και στη διοίκηση της εκκλησιαστικής, της κοινωνικής και της εκπαιδευτικής τους ζωής. Προβλέπονταν η ίδρυση νοσοκομείου και ξενώνων, η περίθαλψη απόρων, γερόντων και ορφανών, η κάλυψη των χρεών των αναξιοπαθούντων, η οικονομική και ψυχολογική υποστήριξη των φυλακισμένων και άλλα πολλά, που καθορίζονταν πια ως χρέος της κοινωνικής πρόνοιας, μακριά από κάθε επιδεικτική ελεημοσύνη. Ποτέ στο παρελθόν δεν είχε συνταχθεί από ελληνική κοινότητα, κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, τέτοιος σημαντικός και ολοκληρωμένος κοινοτικός καταστατικός χάρτης…




(απόσπασμα από το βιβλίο μου «Η προφητεία του κόκκινου κρασιού» - Πατάκης 2008 – Κρατικό βραβείο 2009)
Για μια περιήγηση στον κόσμο του βιβλίου:          http://www.i-read.i-teen.gr/book/i-profiteia-toy-kokkinoy-krasioy