Ο
Απρίλης, το τέταρτο εγγόνι του Χρόνου, από την πρώτη μέρα που ήρθε στον κόσμο είχε ένα μεγάλο ελάττωμα: έλεγε ψέματα διαρκώς!....
Ο παππούς Χρόνος τον φώναξε και του είπε:
«Απρίλη, μη λες ψέματα, γιατί θα το
μετανιώσεις!»
Ο Απρίλης όμως που να βάλει μυαλό….
…………………………………………….
Έγινε τέτοιο κακό στη Φύση λοιπόν, που
ήρθε ο Χρόνος τρέχοντας να βάλει στη χώρα του κάποια τάξη.
«Δε φταίμε εμείς», στριμώχτηκαν τα σύννεφα
ποιο πρώτα ν’ απαντήσει. Το εγγόνι σου φταίει, που μας γέμισε ψέματα!»
«Ο Απρίλης φταίει για όλα» βεβαίωσαν ο
Άνεμος, η Βροχή, το Χιόνι και η Χιονοθύελλα.
Ο παππούς Χρόνος ντράπηκε για το εγγόνι
του και δεν ήξερε τι να πει. Τον Απρίλη τον αγαπούσε, αλλά το σωστό ήταν να
σκεφτεί κάποια τιμωρία, μικρή βέβαια, γιατί μικρός ήταν κι ο Απρίλης. Και
σίγουρα με τα ψέματα ήθελε μονάχα να παίξει. Σκέφτηκε λοιπόν, σκέφτηκε κι
ύστερα είπε:
«Η τιμωρία του Απρίλη θα είναι να του
πουλάμε εμείς ψέματα στα γενέθλιά του, αντί να του δίνουμε δώρα. Από δω κι
εμπρός τη μέρα που γεννήθηκε θα τη λέμε Πρωταπριλιά και θα επιτρέπω σε όλους
σας να του λέτε όσα ψέματα θέλετε!...»
(Απόσπασμα
από το βιβλίο «Τα παιδιά της ΄Ανοιξης» - Σειρά: Ιστορίες με τους 12 μήνες, Πατάκης 1988, 19η έκδοση
2019. Εικ.: με κολάζ της Λ.Π.-Α.) http://www.loty.gr/paramith_analyt_10.htm
