… ‘Εχεις δει αθλητές να
προπονούνται στο τραμπολίνο; Εκείνους, λέω, που χοροπηδούν πάνω σε κάτι σαν
στρώμα μεγάλο και πετιούνται όλο και πιο ψηλά, όλο και πιο ψηλά... Ε, λοιπόν,
έτσι ακριβώς χοροπηδούσε η Πηνελόπη στον καναπέ του σαλονιού ξεφωνίζοντας:
- Κέρδισα! Κέρδισα το
στοίχημα! Κορίτσι! Κορίτσι! Τώρα πες μου, έχεις προσέξει τους παλαιστές λίγο πριν αρχίσει ο αγώνας; Που ρίχνουν άγριες ματιές στον αντίπαλο, έτοιμοι να του χυμήξουν, ακόμα κι αν είναι φίλοι έξω από την παλαίστρα... Έτσι ακριβώς κοίταζε την Πηνελόπη ο Μανόλης, μπουρινιασμένος που είχε χάσει το στοίχημα.
Μόλις είχαν γυρίσει και οι δυο από το σχολείο και είχαν μάθει το μεγάλο νέο: Η μαμά είχε γεννήσει πριν από μερικές ώρες.
Επιτέλους λοιπόν! Επιτέλους έφτασε το μωρό!
Και μέθυσαν τα Εξάρχεια με τη μοσχοβολιά που σκόρπισαν οι γαζίες, μέθυσε και η Πηνελόπη από τη χαρά της. Φούντωσαν τα μάγουλα της ΄Ολγας από τη βιασύνη να ετοιμάσει τ’ απαιτούμενα για το μωρό και τη λεχώνα, φούντωσαν και τα μάγουλα του Μανόλη από θυμό. Ακούς να χάσει το στοίχημα! Ακούς εκεί κορίτσι!...
(Μικρό απόσπασμα από το βιβλίο ‘Ένα αγγελάκι
στα Εξάρχεια http://www.loty.gr/mythistorima_analyt_14.htm )
