- Βρήκα στο δρόμο μια χήρα, αποκρίθηκε ο Φραγκίσκος χαμογελώντας,
χρονιά τώρα γυρίζει ξυπόλητη, κουρελού, πεινασμένη, και κανένας δεν της ανοίγει
την πόρτα να την ελεήσει, εμείς θα της ανοίξουμε την πόρτα αδερφοί μου.
.......
-Τη χήρα του Χριστού αδερφοί μου, μη γουρλώνετε τα μάτια, τη χήρα του
Χριστού, τη Φτώχεια. Για το χατίρι του πρώτου αντρός της, εγώ θα την πάρω
γυναίκα.
........
- Αδελφή Φτώχεια, είπε με συγκινημένη φωνή, αδελφή Φτώχεια, ακριβή,
σεβαστή, πολυαγαπημένη συντρόφισσα του Χριστού μας, που σε όλη Του τη ζωή
στάθηκες πιστή Του, γενναία συναθλητίνα και συνοδοιπόρισσα ως τα πόδια του
σταυρού Του, ως τον τάφο, απλώνω το χέρι, σε περμαζώνω από τους δρόμους, σε
παίρνω γυναίκα μου. Δώσ’ μου, κυρά μου, το χέρι σου!"
