.jpg)
(Στη μνήμη της μάνας μου, που
αγανακτούσε με τα πολυάριθμα κόμματα και τις απανωτές μεταπολεμικές εκλογές!)
Πρώτα
θα κατέβαινε προς την Ομόνοια να περάσει από το κατάστημα των αδερφών της «Είδη
καπνιστού Αφοί Ράμμου», Αιόλου και Σταδίου γωνία, να τους πει μια καλημέρα. Στην
αρχή της Αιόλου, από το μεγάλο κατάστημα «Αφοί Λαμπρόπουλοι», θα έπαιρνε
φανέλες για τον μπαμπά και το Μανόλη. Δε θα ξεχνούσε να περάσει και από τη «Singer», να πάρει
καινούρια βελόνα για τη ραπτομηχανή της, η παλιά είχε σπάσει στο γάζωμα. Έπειτα
θα κατηφόριζε την Αιόλου ως του Σγούρδα, ν’ αγοράσει ένα μπρίκι μεγάλο κι ένα
τηγανάκι μικρό.
Γύρω
στις εννέα και μισή τις περισσότερες δουλειές τις είχε τελειώσει. Τις καλημέρες τις είχε πει, η βελόνα για τη μηχανή Singer ήταν στην τσέπη της, οι φανέλες στην
τσάντα της κι εκείνη προχωρούσε στην Αιόλου σπρώχνοντας το καροτσάκι με τη
Ρούλη.
«Πο,
πο, πώς το ξέχασα!» είπε μέσα της η κυρία Ματίνα. «Της Αγίας Ειρήνης σήμερα, 5
Μαΐου, καλά που πρόσεξε την εκκλησία το παιδί, αλλιώς δε θα το θυμόμουν! Πρέπει
ν’ ανάψουμε από ένα κεράκι στη χάρη της, να φωτίσει και τους καινούριους, μπας
και δούμε καλύτερες μέρες και προ παντός ειρηνικές...»
«Καινούριους»
εννοούσε τον Νικόλαο Πλαστήρα, που είχε αναλάβει πρωθυπουργός, και το Γεώργιο
Παπανδρέου που συμμάχησε μαζί του κι έγινε Υπουργός των Εξωτερικών μετά τις
πρόσφατες εκλογές του Απριλίου, όπου είχαν κατέβει πλήθος κόμματα - 44 τον αριθμό!
«Θα
μας τρελάνουν με τα τερτίπια και τη φαγωμάρα τους οι πολιτικοί» μουρμούρισε η
μαμά. «Κάθε τρεις και λίγο εκλογές. Τόσα τραβήξαμε και μυαλό δε βάζουν. Ακούς
εκεί 44 κόμματα! Στο τέλος κάθε ΄Ελληνας θα ’χει και δικό του κόμμα!»…
Απόσπασμα από το βιβλίο Ένα αγγελάκι στα Εξάρχεια.
http://www.loty.gr/mythistorima_analyt_14.htm
