Η Βίτω – Βικτωρία ολόκληρο τ’ όνομά της -γιόρταζε τις 11 Νοεμβρίου. Το
ημερολόγιο έλεγε «των Αγίων Βίκτωρος, Μηνά και Βικεντίου». Κι εμείς οι φίλοι δεν ξεχνούσαμε ποτέ να της πούμε ή να στείλουμε τις ευχές μας. Στις 12/10/2008, ένα μήνα πριν από τη γιορτή της, έφυγε για πάντα από κοντά μας. Κι εμείς οι φίλοι δεν πάψαμε ποτέ να τη θυμόμαστε, ιδιαίτερα εκείνη τη μέρα. Στη μνήμη λοιπόν της εξαίρετης
αυτής φίλης, παραθέτω ένα κείμενό μου για κείνη. Περιλαμβάνεται στο βιβλίο Η Βίτω Αγγελοπούλου – Τα Παιδιά, η Παιδεία
και τα Παιδικά Βιβλία – Το πολύπλευρο έργο μιας παιδαγωγού, που εκδόθηκε το
2013 (εκτός εμπορίου) στη μνήμη της με την επιμέλεια του Κυριάκου Ντελόπουλου*:
΄Ολ’ αυτά τα τριάντα και πλέον χρόνια
πρόσφερε ολόψυχα τις εθελοντικές της υπηρεσίες
για την ανάπτυξη και την προαγωγή της παιδικής λογοτεχνίας στην Ελλάδα,
ως εκπαιδευτικός, βιβλιοθηκονόμος και κριτικός. Την προσφορά της αυτή, τις
άοκνες προσπάθειες και το άγρυπνο
ενδιαφέρον της για τα παιδιά και τα βιβλία τους είχα την τιμή και τη χαρά να τα
παρακολουθώ από πολύ κοντά, ως συνεργάτης της στον Κύκλο. Η γνώμη της ήταν
οδηγός για την πορεία του, τον ορθό σχεδιασμό των δραστηριοτήτων του και την
επίτευξη των στόχων του. Η παρουσία της αποτελούσε εγγύηση για την επιτυχία των
εκδηλώσεων όπου την καλούσαν να συμμετάσχει, η αυστηρή κριτική της ήταν
πολύτιμος οδηγός για τους νέους συγγραφείς και οι ευνοϊκές της παρουσιάσεις
παιδικών βιβλίων στον Τύπο αποτελούσαν τίτλο τιμής για τους δημιουργούς τους.
Γνώρισα
τη Βίτω Αγγελοπούλου το Σεπτέμβρη του 1976, τις μέρες που γινόταν στην Αθήνα το
15ο Συνέδριο της Διεθνούς Οργάνωσης Βιβλίων για τη Νεότητα (ΙΒΒΥ),
όπου η παρουσία της γινόταν αμέσως αισθητή. ΄Ηταν ΄Εφορος τότε του Ελληνικού
Τμήματος της ΙΒΒΥ- του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, και σ’ αυτή τη
θέση παρέμεινε ως το 1986, χρονιά που
ανέλαβε καθήκοντα Αντιπροέδρου. Το
1990 εξελέγη Πρόεδρος και κόσμησε με το
ήθος και την παρουσία της τον Κύκλο κατέχοντας το ύπατο αυτό αξίωμα μέχρι το
1994, οπότε αποσύρθηκε για να δώσει τη θέση της σε νεότερους αφοσιωμένους
εργάτες και λάτρεις της παιδικής/νεανικής λογοτεχνίας. Συνέχισε ωστόσο να
παρακολουθεί με έγνοια και ζωηρό ενδιαφέρον την πορεία και τις δραστηριότητες
του Κύκλου, συμμετέχοντας όπου και όσο μπορούσε, ως Επίτιμη Πρόεδρος πια, ίσαμε
το τέλος της ζωής της.
΄Ολ’ αυτά τα τριάντα και πλέον χρόνια
πρόσφερε ολόψυχα τις εθελοντικές της υπηρεσίες
για την ανάπτυξη και την προαγωγή της παιδικής λογοτεχνίας στην Ελλάδα,
ως εκπαιδευτικός, βιβλιοθηκονόμος και κριτικός. Την προσφορά της αυτή, τις
άοκνες προσπάθειες και το άγρυπνο
ενδιαφέρον της για τα παιδιά και τα βιβλία τους είχα την τιμή και τη χαρά να τα
παρακολουθώ από πολύ κοντά, ως συνεργάτης της στον Κύκλο. Η γνώμη της ήταν
οδηγός για την πορεία του, τον ορθό σχεδιασμό των δραστηριοτήτων του και την
επίτευξη των στόχων του. Η παρουσία της αποτελούσε εγγύηση για την επιτυχία των
εκδηλώσεων όπου την καλούσαν να συμμετάσχει, η αυστηρή κριτική της ήταν
πολύτιμος οδηγός για τους νέους συγγραφείς και οι ευνοϊκές της παρουσιάσεις
παιδικών βιβλίων στον Τύπο αποτελούσαν τίτλο τιμής για τους δημιουργούς τους.
Όλα τούτα σημαίνουν ότι η επιτυχία των
προσπαθειών του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού για την ποιοτική άνοδο του επιπέδου της ελληνικής
παιδικής λογοτεχνίας, την εδραίωση της
αξίας της στη συνείδηση του κοινωνικού συνόλου, την άνθηση και την ανάπτυξή
της, οφείλεται κατά πολύ μεγάλο μέρος στη Βίτω Αγγελοπούλου, μια ξεχωριστή
προσωπικότητα, έναν πραγματικό πνευματικό άνθρωπο που πάλεψε με αφοσίωση για το
καλό αυτού του τόπου, με πνεύμα συνεργασίας και ενότητας, αθόρυβα, έντιμα και
αποτελεσματικά.
* Σχετικό άρθρο του έχει δημοσιευτεί και την εφημερίδα Καθημερινή:
* Σχετικό άρθρο του έχει δημοσιευτεί και την εφημερίδα Καθημερινή:
