(Δημοσιεύτηκε στο ηλ. περιοδικό "Ο μαγικός κόσμος του παιδικού βιβλίου" http://www.kosvoice.gr)
Τρία
εφηβικά πρόσωπα με κοιτούν από το εξώφυλλο με μια αθωότητα και σοβαρότητα μαζί.
Πίσω τους ένας πίνακας του Ντε Κύρικο. Αγωνιώ να ανοίξω το βιβλίο να χαθώ μέσα
του. Να με τυλίξει η γλυκιά μυρωδιά του. Να αφεθώ στο πανηγύρι των λέξεων. Το
γυρίζω ανάποδα και διαβάζω την περίληψη στο οπισθόφυλλο. Το εισιτήριο για το
αναγνωστικό ταξίδι. Τρεις έφηβοι με διαφορετικές ανάγκες. Μια ιστορία δυνατής
φιλίας και απέραντης αγάπης.
Σε όλο το βιβλίο αυτή η αγάπη είναι η
πρωταγωνίστρια. Η αγάπη για τη μάθηση. Η αγάπη για τη ζωή. Η αγάπη για τη
συγγραφή. Η αγάπη για τον άλλο, τον διαφορετικό. Κι αυτή η αγάπη, «η αμίλητη»,
όπως θέλει ο τίτλος του βιβλίου, θα γίνει συνειδητή πράξη κι επιλογή ζωής.
Όλα ξεκινούν όταν η Ειρήνη Κυνηγού έρχεται
να φοιτήσει σε νέο σχολείο. Εκεί γνωρίζει την Όλγα, η
οποία τη βοηθά να προσαρμοστεί στο νέο σχολικό περιβάλλον και να αναδείξει τις
καλύτερες πλευρές του χαρακτήρα της. Αργότερα στην παρέα μπαίνει και ο Θέμης, ένα
μεγαλύτερο αγόρι με κινητικά προβλήματα και ιδιαίτερες ανάγκες μα με θέληση και
ισχυρή προσωπικότητα. Έχει χάσει τον πατέρα του από πέντε ετών και κυκλοφορεί
με αναπηρικό αμαξίδιο. Χτίζεται ανάμεσά τους μια όμορφη δυνατή φιλία, που
αναδεικνύει τους «κρυμμένους θησαυρούς» των τριών φίλων. Η «αχώριστη τριάδα»,
όπως αυτοαποκαλούνται, πορεύεται στα σχολικά χρόνια ενωμένη.
Οι τρεις φίλοι αντιμετωπίζουν μαζί τις
δυσκολίες κι ο ένας δίνει κουράγιο στον άλλο με αποκορύφωση την προστατευτική
ασπίδα που βάζει ο Θέμης για τον Γρηγόρη, ένα παιδί που πέφτει θύμα σχολικού
εκφοβισμού. Έχουν πολλά κοινά στοιχεία οι τρεις τους. Αγαπούν το διάβασμα, το
σκάκι, την καλή μουσική, την τέχνη. Ερωτεύονται και καρδιοχτυπούν, όπως όλοι οι
έφηβοι. Η Ειρήνη ερωτεύεται τον Θέμη κι ο έρωτας μετατρέπεται σε αγάπη όχι
αδελφική, όπως εξομολογείται «Η
αδελφική αγάπη δεν σε κάνει να ανατριχιάζεις όταν σε αγγίζει ο άλλος. Δε σε
πιάνει ταχυκαρδία όταν είναι να πας να τον συναντήσεις».
Με τον καιρό, ο καθένας παίρνει το δρόμο
του. Η Όλγα βαδίζει τα μονοπάτια της αρχαιολογίας. Ο Θέμης, χάρη στον προστάτη
του, που του καλύπτει τα έξοδα της θεραπείας του και του παραχωρεί σπίτι να
μείνει, ακολουθεί τη νομική επιστήμη στο Χάρβαρντ.
Η συγγραφέας, με περίσσια τέχνη, εντάσσει
την ιστορία της Τριάδας, Ειρήνης- Θέμη-Όλγας, σε ένα βιβλίο που συγγράφει η
Ειρήνη. Μέσα από τα γραπτά της αφηγείται τους έρωτες και τις απογοητεύσεις της
φίλης της, τα χτυποκάρδια, αλλά και την κοινή πορεία με τον Θέμη, μέχρι να
φτάσουν εκεί, στην άλλη άκρη του ωκεανού, ενήλικες πια, που τους προστάζουν τα
όνειρά τους. Το κουβάρι της αφήγησης ξετυλίγει με την πένα της η Ειρήνη. Η
Ειρήνη λατρεύει το γράψιμο. «Τα
παιδιά τις νιώθουν τις λέξεις. Είναι απαλές; Σκληρές; Στρογγυλές; Αιχμηρές;..
Τα παιδιά τις μυρίζουν τις λέξεις. Οι λέξεις είναι η γύρη στ’ άνθη των
πραγμάτων». Και οι μεγάλοι τις νιώθουν τις λέξεις. Έχουν ανάγκη να
αφεθούν στη θαλπωρή ενός καλού λογοτεχνικού βιβλίου.
Ένας βαθύς ανθρωπισμός ποτίζει όλο το
βιβλίο. Αξίες, όπως σεβασμός στα άτομα με αναπηρία, αλληλεγγύη, φιλία, προσφορά
στον άνθρωπο που έχει ανάγκη και το δικαίωμα στη ζωή είναι διάχυτες. Ένα βιβλίο
με γοργή γραφή, επεισόδια που χτίζουν μια πλοκή που διαπραγματεύεται
καυτά ζητήματα της σύγχρονης κοινωνίας σαν αυτά του σχολικού εκφοβισμού, της
βίας αλλά και της ανθρωπιάς και της φιλίας.
Η Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου με την
εμπειρία και τη βαθιά γνώση της συγγραφέα της παιδικής και εφηβικής λογοτεχνίας
με τη νηφάλια πένα της στέκεται πάνω απ’ τα γεγονότα χωρίς εξάρσεις και
διδακτισμούς, χωρίς εύκολες συνταγές αντιμετώπισης. Ένα βιβλίο που τρέχει στο
χρόνο να συναντήσει τη ζωή. Οι έφηβοι θα το απολαύσουν.
