«Να
πάμε και στην “εκτέλεση”, στη ράχη του Καπή» είπε ο κύριος Σπύρος. «Είναι το
μνημείο των Καλαβρυτινών που τους σκότωσαν στον πόλεμο οι Γερμανοί»…
Μόλις περάσαμε το νεκροταφείο, φάνηκε ψηλά
ένας χώρος περιφραγμένος, γεμάτος κυπαρίσσια. Αφήσαμε στην είσοδο το αυτοκίνητο
και μπήκαμε. Τριγύρω είδαμε κάτι θεόρατες πλάκες στημένες όρθιες, ΄Εμοιαζαν με
πελώριους τοίχους κι επάνω είχαν γραμμένα ονόματα, ονόματα, ονόματα… Πλάι στο
καθένα διάβαζες την ηλικία. ΄Ολοι άντρες από 14 χρονών κι επάνω. Δεκατεσσάρων…
Σαν εμένα, σχεδόν, δηλαδή!
Στη μέση, σκαμμένη στη γη, μια υπόγεια
κρύπτη. Πλήθος καντήλια κρέμονταν από τη μικρή οροφή. Καθένα και μια αφιέρωση
σ’ ένα νεκρό. Απ’ έξω, ένα περίεργο πέτρινο γλυπτό παρίστανε μια μάνα
Καλαβρυτινή να θρηνεί τα σκοτωμένα παιδιά της.
΄Ηταν κι άλλοι προσκυνητές εκεί...
«Θαρρείς η πέτρα δακρύζει» ψιθύρισε κάποιος. ΄Ενας άλλος πάτησε κάποιο κουμπί μέσα στην
κρύπτη κι από το μεγάφωνο ακούστηκε μια γυναικεία φωνή να διηγείται “το χρονικό
της σφαγής”.
Στην αρχή νόμισα πως δεν άκουσα καλά, δεν κατάλαβα. Όμως ο αριθμός
ακούστηκε πάλι: χίλιοι τριακόσιοι άνθρωποι! ΄Ολους τους άντρες των Καλαβρύτων
τους έφεραν σ’ αυτή την πλαγιά και τους σκότωσαν με μυδραλιοβόλα! Γι’
αντίποινα, λέει. Χίλιους τριακόσιους ανθρώπους μέσα σε λίγα λεπτά! Νέους,
γέρους, παιδιά που δεν είχαν φταίξει σε τίποτα. ΄Αοπλους και αθώους!... Προσπάθησαν, λέει. έπειτα να κάψουν
και τις γυναίκες και τα παιδιά τα μικρότερα. Τα είχαν κλειδαμπαρωμένα στο
σχολείο και τους έβαλαν φωτιά…»
http://www.loty.gr/mythistorima_analyt_6.htm
http://www.i-read.i-teen.gr/book/lathos-kyrie-noigker
http://lotypetrovits.blogspot.gr/2013/08/blog-post_28.html
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=KiGi9KBaOBA
http://patakis.gr/viewshopproduct.aspx?id=232637
