Κυριακή 20 Μαΐου 2018

Ο κ. Θεοφάνης Θεοφάνους για τη «Μικρή πολύχρωμη γιαγιά μου»


Στη στήλη "Βιβλιομπουκίτσες" του online λογοτεχνικού περιοδικού Book Tour.

"Το βιβλίο μορφώνει και καθοδηγεί. Διευρύνει τους πνευματικούς ορίζοντες, την αντίληψη, τη μνήμη, τη φαντασία. Χαράζει νέους δρόμους, αναπτύσσει τη γλωσσική έκφραση, ωριμάζει και φωτίζει ανώτερα ιδανικά και αξίες.

Το βιβλίο καλλιεργεί την ανθρώπινη συμπεριφορά. Εξευγενίζει και οξύνει το αισθητήριο του καλού και την άδολη αγάπη για την πατρίδα, την ελευθερία και τη δικαιοσύνη.

Ένα βιβλίο, επίσης, ψυχαγωγεί, γίνεται αποκούμπι στις δύσκολες στιγμές. Έχει τη δύναμη να ενώσει τ΄ αντίθετα, να διατηρήσει ακέραιο το παρελθόν και να φυτέψει σπόρους στον παρόν για ν΄ ανθίσει στο μέλλον η ειρήνη.

Το βιβλίο, σαν ένα παζλ, ολοκληρώνει την ψυχοκοινωνικοσυναισθηματική προσωπικότητα μικρών και μεγάλων αναγνωστών.

Αυτά και άλλα τόσα και άλλα τόσα και ακόμα περισσότερα έχει προσφέρει στην ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία η μεγάλη λογοτέχνις Λότυ Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου. Είχα την ευλογία να διαβάσω ένα απ΄ τα τελευταία της εγχειρήματα: «Η μικρή πολύχρωμη γιαγιά μου». Αναθάρρησε η ψυχή μου. Με λόγο απλό και κατανοητό, με παιχνιδιάρικη και τρυφερή διάθεση, με σταθερή ροή, μεταφέρει στους απανταχού βιβλιοφάγους τον θησαυρό τ΄ ουράνιου τόξου που δεν είναι άλλος από την εσωτερική γαλήνη την οποία όλοι μας κουβαλάμε από γεννησιμιού μας. Η συγγραφέας μέσα από τους ήρωές της απλώνει το χέρι και μας καλεί σ΄ ένα ταξίδι εσωτερικής αφύπνισης και περιπλάνησης.

Μας παροτρύνει να παραμερίσουμε τα πρακτικά εμπόδια της πεζής καθημερινότητας και να της δώσουμε χρώμα, μελωδίες κι αρώματα. Ψιθυρίζει σαν φύλακας άγγελος να κάνουμε ό,τι μας αρέσει, ό,τι μας ευχαριστεί, αρκεί να μην πληγώνουμε τους γύρω μας. Και τι όμορφο αν σε αυτό το προσωπικό ταξίδι μπορούμε να συμπαρασύρουμε κι άλλους στο πέρασμά μας. Τι υπέροχο που είναι να παντρεύονται τα όνειρα, οι επιθυμίες, οι στόχοι και τα θέλω μας με τα θέλω εκείνων που αγαπάμε.

Ένα παραμύθι που διαλύει αυλόγυρους, φράχτες, σύνορα και πλέγματα. Μια ανοικτή αγκαλιά, μια παρηγοριά, μια ασφαλής αγκαλιά σε όσους τη ζητούν απ΄ όπου κι αν προέρχονται. Μια πρόσκληση για όσους έχουν ανάγκη να μοιραστούν συναισθήματα και να γευτούν απ΄ τους καρπούς τής δικής μας γης. Μια πρόσκληση για όσους θέλουν να ξαποστάσουν στα εδάφη μας. Γιατί η γη ανήκει σε όλους. "Χίλιοι καλοί χωράνε".

+ H εικονογράφος Ελίζα Βαβούρη αποτύπωσε πιστά αυτό που διάβασε χωρίς να παρεκκλίνει από το κείμενο. Τα ζωηρά χρώματά της ξεπεταγόντουσαν ως άλλα ουράνια τόξα και έδιναν τον απαιτούμενο παλμό στο απαλό φόντο των σελίδων. Οι όμορφες λεπτομέρειες, τα μοτίβα στα ρούχα, στις ταπετσαρίες και στα υφάσματα, ανέδειξαν τη διαφορετικότητα και τη μοναδικότητα την οποία υπερασπίζεται και ευφυέστατα έκρυψε πίσω από τις λέξεις η συγγραφέας. Λατρέψαμε τον πράσινο γάτο και τις ανθρώπινες φιγούρες-σκιές με φόντο το χρυσό του ήλιου. Είχε πει κάποτε ο Ραλφ Ουάλντο Έμερσον –υποστηρικτής του δικαιώματος του ατόμου στην ελευθερία και αυτοπραγμάτωση- πως: «Καλό είναι εκείνο το βιβλίο που μου φέρνει δημιουργική διάθεση»… δεν υπήρξε παιδί που να μην είδε τις εικόνες του βιβλίου και να μην έσπευσε αμέσως να φέρει κηρομπογιές και διαφημιστικά φυλλάδια για να ζωγραφίσει και να φτιάξει εικόνες με την τεχνική του κολάζ.

- Κανένα πλην. Πολύ καλά γραφιστικά επεξεργασμένο. Οι εκδόσεις που σέβονται το αναγνωστικό κοινό φαίνονται από την επιμέλεια του οπισθόφυλλου. Παραμύθι με σκληρό εξώφυλλο, μεγάλο σε μέγεθος που χωρά στο άνοιγμα της αγκαλιάς του γονείς και παιδιά."

Δημοσιεύτηκε στο:
http://www.booktourmagazine.com/news/a2017-i-polychromi-giagia-moy-ekdoseis-kokkini-klosti-demeni/

Κυριακή 13 Μαΐου 2018

Γράφει η Τασούλα Τσιλιμένη, Αν. Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας



                    “Οι ερωτευμένοι δύσκολα καταλαβαίνουν τι είναι λογικό και τι δεν είναι», λέει ο ήλιος που τα ξέρει όλα, τα βλέπει όλα, στο παραμύθι της Λότης Πέτροβιτς- Ανδρουτσοπούλου με τίτλο Αγάπη από σύννεφο (Πατάκης). Μα καλύτερα απ’ τον ήλιο, νομίζω, το ξέρουν οι άνθρωποι αυτό!
 Έτσι κι εγώ ταπεινά συνυπογράφω τα λόγια όλων των ανθρώπων που έφτασαν μέχρι τον ήλιο. Κι όχι μόνο αυτός, αλλά και ο αέρας και το ποτάμι και η λίμνη και όλο το σύμπαν, το ξέρουν και δια στόματος της καταξιωμένης συγγραφέα, που τόσα ωραία κείμενα μας έχει χαρίσει, πιστεύουν και κάνουν ότι ο καθένας μπορεί ώστε η νεράιδα Νεφέλη να ξεπεράσει κάθε δυσκολία (κάθε αμφιβολία)...

Να αλλάξει μορφές και τόπους μέχρι να ενωθεί για πάντα ως Νηρηίδα πια, με το νούφαρο που ξεριζώθηκε από την κακία/ζηλοφθονία, κι όμως έμεινε να την περιμένει, μέχρι που ενώθηκαν για πάντα. Ένα αλληγορικό παραμύθι, γιατί άλλο…παρά μόνο για την αληθινή αγάπη! Και πόσο τρυφερή η εικονογράφηση της Θ. Μιμηλάκη! 



(Δημοσιεύτηκε στο facebook 13/5/2018