Κυριακή 8 Μαΐου 2016

Η μάνα-ήλιος

Η μάνα μου, τα είκοσι τελευταία χρόνια της ζωής της, έμενε στην ίδια πολυκατοικία μ’ εμάς – τον άντρα μου και τα παιδιά μου – έναν όροφο παρακάτω. Συχνά της έλεγα πως μοιάζει με τον ήλιο: Η ανατολή της το πρωί, όταν ανέβαινε στο σπίτι μας να μας λιάσει, να μας θερμάνει με την αγάπη της, να βοηθήσει εμάς τους «υπεραπασχολημένους». Η δύση της το σούρουπο, όταν κατέβαινε αποκαμωμένη στο δικό της το σπίτι να ξαπλώσει, να ξεκουραστεί.

     Χωρίς αυτόν τον ήλιο, ίσως να μην είχα γράψει τόσα βιβλία. Γιατί αυτός ο ήλιος ήταν που μου χάριζε χρόνο από τη ζωή του για να έχω κέφι και καιρό να γράφω.
Ματίνα (Σταματίνα) Πέτροβιτς, το γένος Χρήστου Ράμμου
     Η φωτογραφία της είναι του 1994 – ένα χρόνο πριν πεθάνει. ΄Εκδηλη η χαρμολύπη: Η δεξιά πλευρά του προσώπου της χαρούμενη που πρόφτασε και είδε, συνολικά, έξι εγγόνια.

    Η αριστερή πλευρά του προσώπου της λυπημένη που πέρασαν τόσο, μα τόσο γρήγορα 60 χρόνια από τους αρραβώνες της, τη μέρα που τραβήχτηκε η δεύτερη φωτογραφία.
Ματίνα και Νατάλης Πέτροβιτς
    ΄Εφυγε στα 87 της αφήνοντάς μου ένα τεράστιο χρέος προσφοράς. Κι αυτό προσπαθώ να ξεπληρώσω με τον ίδιο τρόπο. Να «λιάζω» όσο μπορώ παιδιά κι εγγόνι.